افت تحصیلی و راههای کاهش آن
تعریف افت تحصیلی
کاربرد اصطلاح افت تحصیلی یا اتلاف در آموزش و پرورش، از زبان اقتصاددانان گرفته شده و آموزش و پرورش را به صنعتی تشبیه میکند که بخشی از سرمایه و مواد اولیه را که باید به محصول نهایی تبدیل میشد، تلف کرده و نتیجه مطلوب و مورد انتظار را به بار نیاورده است. البته کاربرد اصطلاح قصور و واماندگی در تحصیل مطلوبتر است.
وقتی صحبت از افت تحصیلی میشود، منظور تکرار پایه تحصیلی در یک دوره و ترک تحصیل پیش از پایان دوره است. به عبارت دیگر افت تحصیلی شامل جنبههای مختلف شکست تحصیلی، چون غیبت مطلق از مدرسه، ترک تحصیل قبل از موعد مقرر، تکرار پایه تحصیلی، نسبت میان سنوات تحصیلی دانشآموز و سالهای مقرر آموزش و کیفیت نازل تحصیلات میشود. منظور از افت تحصیلی کاهش عملکرد تحصیلی و درسی دانشآموز از سطح رضایتبخش به سطح نامطلوب است.
افت تحصیلی یعنی دانشآموز در هنگام تحصیل بعد از یک دوره موفقیت تحصیلی یا متوسط، بهتدریج ظرفیت یادگیری او کاهش یافته و یا تکرار پایه تحصیلی داشته باشد. بهطورکلی نمرات او نسبت به ماه قبل یا سالهای قبل سیر نزولی محسوس از خود نشان میدهد. به عنوان مثال درآموزش وپرورش منطقه ما(باغبادران)به علت افزایش درصدقبولی ودرصدرقرارگرفتن مدرسه وبالطبع درصدرقرارگرفتن منطقه مشکلات را دو چندان کرده است.
افت تحصیلی بهعنوان شاخص اتلاف آموزشی، از نظر مفهوم عام به هر گونه ضعف در سوادآموزی و یا وجود بیسوادی گفته میشود. اما از نظر مفهوم خاص عبارت از محقق نشدن انتظارات آموزشی و شکست در اهداف آموزشی است و نا بسامانی در فرآیند یاددهی - یادگیری را در برمیگیرد.
ناکامیهای تحصیلی به شکل گریز از مدرسه، تجدیدی، مردودی و ترک تحصیلی به منصه ظهور میرسد.
تاریخچه افت تحصیلی
افت تحصیلی از دیر باز مورد نظر سیاستگذاران، برنامهریزان آموزشی، مسؤولان آموزشی و خانوادهها بوده و همگی از خسارات ناشی از افت تحصیلی دانشآموزان در جنبههای مادی و انسانی آن آگاهی داشتهاند.
به نظر میرسد افت تحصیلی به مفهوم عام آن از گذشته دور، حتی دوران باستان و از صدر اسلام در ایران و جهان وجود داشته است اما افت تحصیلی به معنای خاص آن یعنی ناکامی در تحقق انتظارات آموزشی و شکست در موفقیتهای تحصیلی (آموزشی) در صدساله اخیر در ایران و در چند قرن اخیر در کشورهای دیگر جهان، بهوجود آمده است.
تاریخچه یاشروع افت تحصیلی درمنطقه باغبادران:
ازسال شاید71کارشناسان مقاطع ابتدایی،وراهنمایی آن شدندکه نوعی جهش درسطح استان داشته باشند سخت گیری های غیرکارشناسانه باعث رکود ونتیجه حاصله شد این نتیجه خود یکی از دلایل افت تحصیلی شد
مبانی روانشناختی افت تحصیلی:
1- شرایط اجتماعی و اقتصادی: کودکانی که والدین آنها از قدرت اقتصادی- اجتماعی پایینتری برخوردارند و خانوادههای آنها با محرومیتهای اقتصادی مواجه میباشند، افت تحصیلی بیشتری دارند. همچنین در هر جامعهای که دیکتاتوری، وحشت و ناامنی حاکم باشد، کودکان دچار افت تحصیلی میشوند.
2- شرایط آموزشی و امکانات مطلوب تحصیلی: در صورتی که از حواس مختلف انسان برای یادگیری استفاده شود، مسلماً یادگیری راحتتر و عمیقتر صورت میگیرد و شرایط و امکانات آموزشی به تحقق این امر کمک شایانی میکند. عدم امکانات مطلوب تحصیلی و شرایط آموزشی معمولا عواملی هستند که در ایجاد افت تحصیلی دخیل میباشند. امکاناتی از قبیل مدرسه، کلاس، کتابهای درسی مناسب و بهرهمندی از معلمان باسواد و کارآمد، همه از عواملیاند که از پیدایش افت تحصیلی پیشگیری میکنند.
3- شرایط فیزیولوژیک یادگیرنده: معمولاً شرایط فیزیولوژیک دانشآموزان در مدارس ما مورد غفلت قرار میگیرند، بعضیها دچار ضعف شنوایی هستند (حدود 2 درصد سخت شنواهستند). بعضی ضعف بینایی دارند. مسئله دیگر گرسنگی کودکان است. تحقیقات نشان داده است دانشآموزانی که از تغذیه مناسب برخوردارند، کمتر دچار افت تحصیلی میشوند.
4- شرایط روانی - حرکتی: مانند دانشآموزانی که مبتلا به صرع میباشند (حدود 2 درصد دانشآموزان مدارس ما صرع دارند.) یا دانشآموزانی که دچار لکنت زبان هستند، از آنجا که نمیتوانند افکار خود را بازگو کنند، دائماً در فشار روانی، اضطراب و تنش به سر میبرند. گروه دیگر دانشآموزانی هستند که به فلج مغزی دچار هستند. این قبیل کودکان لزوماً عقبمانده نیستند بلکه برخی از آنها تیزهوش نیز هستند و افت تحصیلی آنها به این دلیل است که فاقد حرکت هستند.
5- سازشنایافتگی رفتاری: کودکانی که به ناسازگاری عاطفی مبتلا هستند، از نظر رفتاری با محیط سازش ندارند و از یک تعامل بین فردی به نحو مطلوب برخوردار نیستند. 99 درصد از این کودکان در مدارس چون سازگاری با خود و محیط ندارند، افت تحصیلی بیشتری دارند. به طور کلی رفتارهایی از قبیل(بیش فعالی، بی توجهی، کمرویی، در خود فروماندگی و پرخاشگری همه تحت عنوان سازش نایافتگی رفتاری خوانده میشوند و در ایجاد افت تحصیلی موثرند.
6-شرایط عاطفی و روانی: شاید بتوان گفت این مورد در کشور ما عامل اصلی افت تحصیلی میباشد. همواره سخن بر سر این است که میان ظرفیت بالقوه کودکان و آنچه انجام میدهند، فاصلهای وجود دارد. امروزه روانشناسان معتقدند نباید صرفاً به دنبال سنجش هوش کودکان بود بلکه باید ظرفیت یادگیری آنها را به دست آورد، زیرا همواره ظرفیت یادگیری بچهها بسیار بیشتر از آن است که میآموزند.
عمدهترین دلائل افت تحصیلی
1- عوامل فردی: شامل هوش، توجه و دقت، انگیزه، هیجانات و آشفتگیهای عاطفی و نارسائیهای جسمی.
2- عوامل خانوادگی: شامل روابط خانوادگی، فقر مالی و اقتصادی، فقر فرهنگی والدین، فقدان والدین یا والد.
3- علل آموزشی مدرسه: شامل شیوه تدریس معلم، برنامه درسی مدرسه، پیشداوری معلم، شرایط فیزیکی کلاس، ارزیابیهای نادرست معلمان از عملکرد دانشآموزان، پایین بودن نسبت معلم به دانشآموزان، کمبود معلم مجرب، آموزشدیده و علاقهمند به تدریس و تحت پوشش قرار نگرفتن دانشآموزان واجبالتعلیم.
از جمله دلایل افت تحصیلی درمنطقه ما
- وجود بعضی همکاران غیربومی درمنطقه
- نداشتن نظارت براوراق امتحانی در آخرسال
- انگیزه نداشتن دانش آموزان
- استفاده نکردن معلمان از روش های تدریس
- ودیگر دلایل که شما خواننده محترم بیشترازمن مطلع می باشید