این جناب برتراند راسل عجب فیلسوف اریستوکرات و اشرافزاده ای است که بدلیل انتقاد از شرکت دولت انگلیس درجنگ جهانی اول به 6 ماه حبس و بخاطر اشغال ویتنام وافشاگری جنایت جنگی آمریکا درآنجا ،ازدانشگاههای ایالت نامتحد اخراج میشود، تااینکه سرانجام کمیته اعطای جایزه نوبل درسال 1950 اورا بخاطر کتاب مشهورش (ازدواج و اخلاق) برنده جایزه نوبل ادبیات اعلان می نماید. گرچه راسل ازدریافت آن جایزه امتناع ورزید، ولی او غیر از : برگسن، سارتر و کامو ،ازجمله فیلسوفان قرن بیستم بود که جایزه ادبی دریافت کرد.

راسل گرچه عمل ازدواج را باقیمانده آداب و رسوم خرافاتی وارتجاعی مسیحیت نامید ومبلغ روابط عشق آزاد وزناشویی شد،ولی خود چهاربار ازدواج نمود؛ نخستسن بار در 17 سالگی و آخرین بار در 80 سالگی.او میگفت: زنها، گرمی مورد نیاز را به آخرین و پرت افتاده ترین کنج زندگی و هستی مردها می آورند.

راسل،استاد ریاضی دان،مشهورترین فیلسوف انگلیس درقرن 20 نیز بود.به نقل از بعضی از مورخین، هیچ فیلسوف قرن بیستم به اوج مشهوریت اونرسید. راسل فلسفه را وسیله ای برای اعتراض اجتمایی و سیاسی ودفاع از شرف و حیثیت رنجبران وصلح نامید.اوکتاب زندگی نامه خودراباجمله زیر شروع میکند : سه شوق ساده ولی عظیم به زندگی ام گرمی دادند؛ همدردی غیرقابل تحمل با رنج های بشر، علاقه وکنجکاوی برای شناخت فلسفی، و تشنگی ونیاز به عشق و محبت. او تاکید میکند که شوق عشق،انسان راازتنهایی نجات میدهد، عشقی که همیشه شعله امید شاعران و مقدسین را برافروخته است، وعشق به شناخت یعنی کوشش برای جهانی انسانی و صلحجویانه.راسل فلسفه خودرا اتم گرایی منطقی نامید که باکمک نظریه اتم و جزء گرایی،قصد تفسیر ودرک جهان را دارد.به نظر او میتوان کل جهان پیچیده را بصورت اتم، تجزیه وتفسیرکرده وواقعیات راتاکوچکترین اجزاء آن شناخت ونام گذاشت.راسل یکی از مشهورترین فیلسوفان جزء گرا و تجزیه و تحلیل است.

درباره سیر فلسفه باید گفت که سرانجام بعداز حدود 2500 سال،فلسفه غرب بجای اینکه از بهشت زمینی و این جهانی سردرآورد،به جهان محض ریاضیات وعلم منطق رسید.راسل میگفت برای درک بحث های فلسفی،مانیاز به یک زبان ایده آل و منطقی داریم تاواقعیات را تاکوچکترین عنصر اش بشناسد و بنامد.هدف فلسفه باید تجزیه و تحلیل منطقی مسائل و سنتز منطقی مجدد آنها باشد.او میگفت راه شناخت فلسفی باید از رودخانه ریاضیات و علم منطق بگذرد.تحقیقات ریاضی سبب شد که او مستقیما وارد موضوع علم منطق گردد.

برتراند راسل درسال 1872 درانگلستان بدنیا آمد ودرسال 1970 درسن 98 سالگی درآنجا درگذشت.اوازخانواده ای لرد و اشراف لیبرال برخاسته بود.راسل پایه گذار منطق مدرن ریاضی است که درآغاز قرن 20 بخش مهمی ازتاریخ ریاضیات وفلسفه را بخود اختصاص داده بود.اودر کتاب اتوبیوگرافی اش مینویسد که مهمترین واقعه زندگی اش،آشنایی با آثار آویکله ، ریاضی دان یونان باستان،در 11 سالگی بود.راسل خودرا تحت تاثیر فلسفه لایبنیتز و فرجه نیز میدانست. او بعدها گاهی درزندگی چنان بی پول و مفلس شد که نمیتوانست حتا بلیت اتوبوس شهری را بخرد وهرگاه که سرمایه ای بهم میزد،به سازمانهای سیاسی منتقد و انسانهای نیازمند کمک مالی مینمود.راسل برای شرکت درتصمیم گیری های سیاسی،چندبار کاندید برای انتخابات مجلس شد ولی تودههای ناسیونالیست و سنتی انگلیس ازانتخاب اوسرباز زدند.اوبه کشورهای مختلف دوران جنگ سرد مانند: چین،شوروی،ژاپن و آمریکا سفر کرد وبا افراد مشهوری مانند : انیشتین، چوئن لای، خروشچف، نهرو و کندی شخصا آشنا گردید.

مورخین چپ تاریخ علم، درباره او مینویسند ، راسل نماینده یک نظریه شناخت شکاکانه،تجزیه گرایی منطقی پوزیویتیستی و متفکر لیبرال بورژوا ،با ایدههای انساندوستانه آبستراکت بود که ایدههای صلحجویانه و سوسیالیستی سازشکارانه را تبلیغ مینمود و مخالف با بمب اتم، جانبدار خلع سلاح و دشمن سرسخت جنایت جنگی آمریکا در ویتنام بود.او پایه گذار فلسفه آنالیزی منطقی است که امروزه درکشورهای انگلیسی زبان در دانشگاهها تدریس میشود.

راسل پیرامون زبان مینویسد،یک زبان ایده آل وکامل باید روشن و واضح باشد، دستورزبان راباید باکمک علم منطق از نوساخت تا ساختار جهان را دقیقتر منعکس کند،با کمک یک زبان ریاضی، سمبلیک و هنری باید از سوء تفاهم و چندمعنی بودن و تضاد منطقی زبان عامیانه و محاوره ای جلوگیری کرد.اوکوشید تافلسفه را به علم منطق، دستور زبان و جمله بندی زبانی،تجزیه کند. به نظر راسل دو نوع شناخت وجود دارد؛ شناخت با واسطه که با کمک شرح و توصیف زبان است و شناخت مستقیم که به دلیل آشنایی شخصی و تجربی صورت میگیرد.او مینویسد باید دریک جمله هرکدام از اجزاء آنرا دقیقا شناخت و فهمید. بعضی از محافل آمریکایی بعد از اخراج اوازدانشگاه، پاره ای از آثارش را نیز به اتهام تبلیغ : هوسبازی،نفس گرایی، بی عفتی و عفریته پرستی! ممنوع کردند.

یکی ازشاگردان راسل، ویتگن اشتاین،فیلسوف مشهوردیگر قرن بیستم است.اونیز ازجمله متفکرینی است که در محفل فلسفی شهر وین درفاصله سالهای 1920-1930 به جمع متفکرین پوزیویتیسم منطقی یا امپریسم منطقی پیوست.راسل درباره خاطرات تحصیلی جوانی اش مینویسد، ریاضیات محلی است برای آرامش روان که انسان رااز تنهایی و افسرده گی نجات میدهد، چون انسان در حین اشتغال به ریاضیات ، احساساتش را باید کناربگذارد.

او میگفت ارزش فلسفه درآن است که همیشه نامشخص وشکاک بماند چون آن،علم منطق نیست ،کسیکه میخواهد فیلسوف شود باید ترس از مزخرفات و پرسشهای پوچ نداشته باشد، در این جهان شناختی یافت نمیشود که آدم عقلگرایی به آن شک نکند. راسل تاآخرعمر شکاک ماند چون فکر میکرد حتا حقیقت واقعیات ملموس را نیز نمی توان دریافت.صاحبنظران دلیل شکاکی اورااعتقاد نداشتن وی یه نظریات متافیزیکی میدانند،چون او ایمانی به مقوله های متافیزیکی مانند: خدا، آزادی ،روح ابدی و غیره نداشت.راسل میگفت گرچه جوابهای متافیزیکی قانع کننده نیستند، با این وجود باید به طرح پرسش های متافیزیکی پرداخت، چون اگر ما فقط به شناخت منطقی راضی شویم و به آن تکیه کنیم، فلسفه پویایی خودرا از دست داده و می میرد.اهل نظر دلیل آته ایست شدن راسل را بدین سبب میدانند که اوبرای جواب موضوعات متافیزیکی دلایل علمی می جوید که قابل کشف نیستند. او میگفت فلسفه، استفاده عملی و روزمره ندارد وتنها هدف آن شناخت خود و جهان است.مادرقرنی تیره و خطرناک بسر میبریم و این ترسها موجب جستجوی شناخت و دانایی انسان میشوند. اوازاخطاردهندگان قرن گذشته بشریت بود و میگفت ضروری ترین وسیله ای که انسان برای سعادت نیازدارد، شعور و تفاهم است.

از جمله آثار راسل: اصول منطقی ریاضیات- تاریخ فلسفه درغرب-ازدواج و اخلاق- متفکرین فلسف غربی- فلسفه ماده- الفبای نطریه نسبیت- تسخیر خوشبختی- آزادی و سازمان گرایی- و اتوبیوگرافی اش هستند. او بخاطر کتاب ( ازدواج و اخلاق ) جایزه نوبل رااز آن خودساخت.این کتاب او مبلغ روابط عشقی و زناشویی آزاد شد.کتاب (تاریخ فلسفه غرب) یکی از پرفروش ترین کتابهای قرن 20 بود. اومقالاتی نیز درباره سوسیال دمکراسی آلمان- آنارشیسم- و بلشویسم نوشت. و آثاری پیرامون انتقاد از مسیحیت و ادیان سازمان یافته منتشر کرد.فعالیت قلمی او مسیری از : تاریخ فلسفه، تئوری شناخت، و درسهای اخلاقی، را سپری کرد. اودرکتاب (اتوبیوگرافی)،عشق خود به : فلسفه،شناخت و انسان را علنا اعلان نمود.راسل، ریاضی دانی بود که فیلسوف شد و سرانجام با عنوان فعال اجتمایی به تاریخ مبارزه اصلاحگرایانه پیوست.

ازجمله فعالیتهای عملی او : دفاع از آزادی و حقوق زنان، تبلیغ ایدههای سوسیالیستی، دفاع از سربازان فراری دو جنگ جهانی، مخالفت با قرارداد غیرعادلانه ورسای، مبارزه علیه جنایتهای استالین، مبارزه با ضدکمونیست بودن بورژوازی سودجو، مبارزه علیه سوء استفاده از مالکیت خصوصی، و مبارزه علیه فاشیسم و هیتلر ، می باشند. ازجمله تقاضاهای اخلاقی او: تبلیغ عشق بجای تنفر، همکاری بجای رقابت، و صلح بجای جنگ، بودند.